Sant-Gèrman-la-Montagne
![]() |
Çt’articllo est ècrit en arpetan biôjolês / ORB lârge. | ![]() |
Sant-Gèrman-la-Montagne [sã dzar.ˈmã la mɔ̃.ˈtaːɲ][N 1] (Saint-Germain-la-Montagne [sɛ̃ ʒɛʁ.mɛ̃ la mɔ̃.taɲ] en francês) ou ben de cotuma[V 1] Sant-Gèrman [sã dzar.ˈmã][N 2] est unna[V 2] comuna[V 3] francêse[V 4] et arpetanna[V 5] du Rouanês dedens[V 6] los Biôjolês et Mâconês historicos, que sè trôve dens[V 7] le dèpartement[V 8] de Lênre[T 1] en[V 9] règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes.
Los habitents[V 10] du velâjo s’apèlont los Sant-Gèrmoniôds [lo sã dzar.mɔ.ˈnjo] et les Sant-Gèrmoniôdes [le sã dzar.mɔ.ˈnjoːd].
Geografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Le buerg[V 11] de la comuna sè trôve sus la crèta entre-mié[V 12] doux torrâls[V 13] qu’est lé-amont[V 14] la reva[V 15] gôche de la reviére de Mussié[T 2] dens los monts du Hiôt-Biôjolês a la bise du Rouanês.
Toponimia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Le nom de la comuna est composâ du latin SĀNCTUS GERMĀNUS (« sant Gèrman ») et du bâs latin *MONTĀNĔA que vint du latin MŌNS (« montagne, mont ») u singuliér avouéc l’articllo dèfeni[N 3],[V 16].
Cultura locâla et patrimouèno[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Endrents et monuments[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Vêr étot[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Bibliografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Liems de dehôr[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Notes et rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Notes[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- Prononçont arriér-més [sã dzar.ˈmã la mɔ̃.ˈtaː.ɲi] ou ben [sã dzar.ˈmɛ̃ la mɔ̃.ˈtaːɲ] (Sant-Gèrmàn-la-Montagne en ORB sarrên) d’aprés los patouesants.
- Prononçont étot [sã dzar.ˈmɛ̃] (Sant-Gèrmàn en ORB sarrên) d’aprés los patouesants.
- Sanctus Germanus de Monte u XIVémo siècllo.
Sancti Germani de Monte devant 1412.
Saint-Germain-la-Montagne en 1785.
Germain-la-Montagne sus l’an II de la Rèvolucion.
Noms d’endrent[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- Prononciê [lɒ̃ːr] (la Loire en francês).
- Prononciê [rviːr də mø.ˈsi] (le Mussy en francês).
- Prononciê [e.ˈɡliːz sã dzar.ˈmã] (l’église Saint-Germain en francês), qu’ècrisont arriér-més « l’églése Sant-Gèrman » en grafia sarrên.
Vocabulèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
— Enfocajon et somèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- Varianta biôjolêse [mɒ̃.ˈzɒ̃ː kø.ˈmyːn] (mênson cœmuna en grafia sarrên) de « mêson comena » loc nom f.
- Varianta biôjolêse [sa.ˈrɒ̃] de « sarrâye » a f.
- Varianta biôjolêse [ɛ.ˈdrə̃] (èndrents en grafia sarrên) de « endrêts » mpl.
- Varianta biôjolêse [vɒ] de « vêre » v tr.
- Varianta biôjolêse [jã] de « lims » mpl.
- Varianta biôjolêse [di.ˈjo] (déhôr en grafia sarrên) de « defôr » m.
- Varianta biôjolêse [re.fə.ˈrɛs] (rèferènces en grafia sarrên) de « rèferences » fpl.
- Varianta biôjolêse [nɒ̃ː d‿ɛ.ˈdrə̃] (noms d’èndrent en grafia sarrên) de « noms d’endrêt » loc nom mpl.
— Tèxto[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- Varianta biôjolêse [ko.ˈtœːm] f de « cotema » f, « môda » f ou ben « usâjo » m.
- Varianta biôjolêse [ə̃n] de « na » art endèf f.
- Varianta biôjolêse [kø.ˈmyːn] (cœmuna en grafia sarrên) de « comena » f.
- Varianta biôjolêse [frã.ˈseːz] de « francêsa » a f.
- Varianta biôjolêse [ar.pə.ˈtãn] de « arpetana » a f.
- Varianta biôjolêse [də.ˈdɛ] (dedèns en grafia sarrên) de « dedens » prèp.
- Varianta biôjolêse [dɛ] (dèns en grafia sarrên) de « dens » prèp.
- Varianta biôjolêse [de.par.tə.ˈmɛ] (dèpartemènt en grafia sarrên) de « dèpartament » m.
- Varianta biôjolêse [ɛ] (èn en grafia sarrên) de « en » prèp.
- Varianta biôjolêse [a.bi.ˈtɛ] (habitènts en grafia sarrên) de « habitents » mpl.
- Varianta biôjolêse [bwø] de « bôrg » m.
- Varianta biôjolêse [ˌɛ.trə.ˈmi] (èntre-mié en grafia sarrên) de « entre-mié » prèp.
- « torrâls » [tø.ˈrɔ] (tœrrâls en grafia sarrên) mpl est le muet biôjolês por « molârs » mpl ou ben « sucs » mpl.
Varianta biôjolêse [mwø] de « mot » m. - Varianta biôjolêse [l‿ɔ.ˈmu] de « d’amont » loc adv.
- Varianta biôjolêse [rəv] de « riva » f.
- Varianta biôjolêse [dvɛ] (devànt en grafia sarrên) de « devant » prèp.
Rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
— Principâles[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- Prononciacion en arpetan biôjolês de Bèlaroche retranscrita d’aprés la nôrma AFE.
- (fr) Gusto a Combi, Dictionnaire du patois de Belleroche (Loire), Dijon, 1994, p. 404 [→ San Dzarman].
- (fr) Domenico Stich, Francoprovençal. Proposition d’une orthographe supra-dialectale standardisée [PDF], Tèsa de doctorat, Univèrsitât Paris-Sorbona, 2001, p. 502.
- (fr) Domenico Stich, Dictionnaire francoprovençal-français et français-francoprovençal, Tonon, Le Carré, 2003, pp. 174 et 406.
- (fr) Grande encyclopédie du Forez et des communes de la Loire. Roanne et son Arrondissement, Le Cotiô, Horvath, 1984, p. 69.
— Toponimiques[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- (fr) Jian-Èdmê Duforn, Dictionnaire topographique du Forez et des paroisses du Lyonnais et du Beaujolais formant le département de la Loire, Mâcon, Protat, 1946, col. 875.
- (fr) Ana-Marie Vôrpâs, Gllôdo Michiél, Noms de lieux de la Loire et du Rhône. Introduction à la toponymie, Paris, Bonneton, 1997, p. 201.
- (fr) Èrnèst Nègro, Toponymie générale de la France. Étymologie de 35.000 noms de lieux. Volume III. Formations dialectales (suite) et françaises. Errata et addenda aux trois volumes, Geneva, Droz, 1998, p. 1596, nô 28169.
— Suplèmentères[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]