Le Cièrgno

De Vouiquipèdia, l’enciclopèdia abada.
Çt’articllo est ècrit en arpetan rouanârd / ORB lârge. Le blâson de la vila de Rouana


Le Cièrgno
[lə sjaʀɲ], [lə ˈsjaʀ.ɲo]
[lə sjarɲ], [lə ˈsjar.ɲo]

Le Cièrgno
Le bôrg du Cièrgno en 2020.
Blâson de Le Cièrgno
Blâson

Gentilyiço Cièrgnerot, Cièrgnerotaen arpetan

Cergnerot, Cergnerotteen francês

Noms ètrangiérs
Nom francês Le Cergne [lə sɛʁɲ]
Administracion
Règion
culturâla
Drapél de l’Arpetania Arpetania
Règion
historica
Rouanês(dens le
Biôjolês historico)
Payis Drapél de la France France
Règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Dèpartament Lêre
Arrondissement Rouana
Entèrcomunalitât Charluè-Bèrmont Cumunôtât
Sendeco
Mandat
Hèlèna Vâgenêse
2020-2026
Code postâl 42460
Code comena 42033
Dèmografia
Populacion
municipâla
624 hab. (2020 en diminucion de 5,17 % per rapôrt a 2015)
Densitât 105 hab./km2
Geografia
Coordonâs 46° 07′ 19″ bise, 4° 18′ 25″ levant
Hôtior Min. 476 m
Max. 787 m
Supèrficie 5,93 km2
Tipo Cumena campagnârda
Sôl d’atraccion Corts
(cumena de la corona)
Èlèccions
Dèpartamentâles Canton de Charluè
Lègislatives 6éma circonscripcion
Localisacion
Geolocalisacion sus la mapa : Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Vêde dessus la mapa administrativa de Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Le Cièrgno
Geolocalisacion sus la mapa : Lêre
Vêde dessus la mapa topografica de Lêre
Le Cièrgno
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa administrativa de France
Le Cièrgno
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa topografica de France
Le Cièrgno
Lims
Seto Vouèbe lecergne.fr

Le Cièrgno [lə sjaʀɲ][N 1],[V 1] (Le Cergne [lə sɛʁɲ] en francês) est una cumena[V 2] francêse[V 3] et arpetana du Rouanês dedens le Biôjolês historico, que sè trôve dens le dèpartement[V 4] de Lêre[T 1] en règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes.

Los habitents du velâjo s’apèlont los Cièrgnerots [lo sjaʀ.ɲe.ˈʀø] et les Cièrgnerotes [le sjaʀ.ɲe.ˈʀøt][N 2].

Geografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

La cumena sè trôve a la bise du Rouanês d’a-coute[V 5] la frontiére avouéc le Hiôt-Biôjolês vesin[V 6].

Toponimia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Le nom de la cumena est bentout[V 7] una varianta masculina du muet[V 8] arpetan *cièrna, cièrgna[1],[V 9] — il vôt dére « endrêt èssartâ dens un bôsc[V 10], avouéc un petèt fenâl[V 11] ; petèt pâquiér, ècllarcia dens un bôsc » — u singuliér avouéc l’articllo dèfeni[N 3].

Cultura locâla et patrimouèno[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Endrêts et monuments[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Hèraldica[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Le blâson du Cièrgno.

Vêre étot[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Wikimedia Commons propôse de documents multimèdiâ libros sus Le Cièrgno.

Bibliografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Liems de dehôr[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes et rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononçont arriér-més [lə ˈsjaʀ.ɲo] d’aprés los patouesants.
    La prononciacion tradicionâla étêt avèrti [lə sjarɲ] et [lə ˈsjar.ɲo].
    Le [r] roulâ at étâ remplaciê per le [ʀ] râcllo dens la prononciacion locâla de l’arpetan.
  2. Ècrisont étot « los Cièrgnerœts et les Cièrgnerœtes » en grafia sarrên.
    La prononciacion tradicionâla étêt avèrti [lo sjar.ɲe.ˈrø] et [le sjar.ɲe.ˈrøt].
  3. Le Cergne u XVIIIémo siècllo.

Noms d’endrêt[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononciê [lɒːʀ] (la Loire en francês).
  2. Prononciê [e.ˈɡliːz də la kɔ̃.vaʀ.ˈsjɔ̃ də sã pwɔl] (l’église de la Conversion-de-Saint-Paul en francês), qu’ècrisont arriér-més « l’églése de la Convèrsion-de-Sant-Puel » en grafia sarrên.
  3. Prononciê [tsa.ˈpɛl ntə daːm də fa.ˈti.ma] (la chapelle Notre-Dame-de-Fatima en francês).

Vocabulèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

— Enfocajon et somèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Varianta rouanârda [jẽ] de « lims » mpl.
  2. Varianta rouanârda [di.ˈjo] (déhôr en grafia sarrên) de « defôr » m.
  3. Varianta rouanârda [sa.ˈʀẽ] de « sarrâye » a f.

— Tèxto[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. « avèrti » [a.vaʀ.ˈti] adv est le muet rouanârd por « los ôtros côps » loc adv.
  2. Varianta rouanârda [cœ.ˈmɛːn] de « comena » f.
  3. Varianta rouanârda [fʀã.ˈseːz] de « francêsa » a f.
  4. Varianta rouanârda [de.paʀ.tə.ˈmẽ] de « dèpartament » m.
  5. « d’a-coute » [d‿a.ˈkoːt] loc prèp est le parlement rouanârd por « de-couta », « a coutâ de » ou « prés de » loc prèp.
    Varianta rouanârda [paʀ.lə.ˈmẽ] de « parlament » m.
  6. Varianta rouanârda [va.ˈzã] (vèsin en grafia sarrên) de « vesin » a m.
  7. « bentout » [bɛ.ˈto] (bèntout en grafia sarrên) adv est le muet rouanârd por « pôt-étre » adv.
  8. Varianta rouanârda [mwø] de « mot » m.
  9. Varianta rouanârda [kœm] (cœme en grafia sarrên) de « coment » ou « ’ment » prèp.
  10. Varianta rouanârda [boː] de « bouesc » m.
  11. Varianta rouanârda [pte] de « petiôt » a m.
    Varianta rouanârda [fə.ˈnɒ] de « fenil » m.
  12. Varianta rouanârda [sã pwɔl] de « Sant-Pol » m.

Rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

— Principâles[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononciacion en arpetan rouanârd du pouent « 21. Cotôro » de l’ALLy retranscrita d’aprés la nôrma AFE.
  2. (fr)(frp) Louis Mèrciér, Les Contes de Jean-Pierre. Édition bilingue (francoprovençal-français), Liyon, LivresEMCC, 2011, vol. 1 et 2.
  3. (fr) Grande encyclopédie du Forez et des communes de la Loire. Roanne et son Arrondissement, Le Cotiô, Horvath, 1984, pp. 60-62.

— Toponimiques[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. (fr) Jian-Èdmê Duforn, Dictionnaire topographique du Forez et des paroisses du Lyonnais et du Beaujolais formant le département de la Loire, Mâcon, Protat, 1946, col. 132 (liére en legne).
  2. (fr) Èrnèst Nègro, Toponymie générale de la France. Étymologie de 35.000 noms de lieux. Volume II. Formations non-romanes ; formations dialectales, Geneva, Droz, 1991, p. 1299, nô 24153.
  3. (fr) Ana-Marie Vôrpâs, Gllôdo Michiél, Noms de lieux de la Loire et du Rhône. Introduction à la toponymie, Paris, Bonneton, 1997, pp. 147-148.

— Suplèmentères[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. (fr) Domenico Stich, Francoprovençal. Proposition d’une orthographe supra-dialectale standardisée [PDF], Tèsa de doctorat, Univèrsitât Paris-Sorbona, 2001, p. 1118 [→ dèrivâ come cièrdre du latin CERNĔRE].