Pradenes
Pardenes
![]() |
Çt’articllo est ècrit en arpetan rouanârd / ORB lârge. | ![]() |
Pradenes | |||||
[pra.ˈdɛn], [pra.ˈdiːn] | |||||
![]() L’égllése Sant-Pierro-et-Sant-Gllôdo de Pradenes en 2017. | |||||
Gentilyiço | Pradenouès, Pradenouèseen arpetan
Pradinois, Pradinoiseen francês | ||||
---|---|---|---|---|---|
Noms arpetans | |||||
En ORB sarrên | Pradénes | ||||
Nom arpetan historico | Pardenes [par.ˈdɛn], [par.ˈdiːn] Pardénesen ORB sarrên | ||||
Noms ètrangiérs | |||||
Nom latin (racena) | Părĭĕtĭnās | ||||
Nom francês | Pradines [pʁa.din] | ||||
Administracion | |||||
Règion culturâla | ![]() | ||||
Règion historica | Rouanês(dens le Biôjolês historico) | ||||
Payis | ![]() | ||||
Règion | Ôvèrgne-Rôno-Ârpes | ||||
Dèpartament | Lêre | ||||
Arrondissement | Rouana | ||||
Entèrcomunalitât | Cumunôtât de cumenes du Payis entre-mié Lêre et Rôno | ||||
Sendeco Mandat | Chârlo Bron 2020-2026 | ||||
Code postâl | 42630 | ||||
Code comena | 42178 | ||||
Dèmografia | |||||
Populacion municipâla | 871 hab. (2020 ![]() | ||||
Densitât | 75 hab./km2 | ||||
Geografia | |||||
Coordonâs | 45° 59′ 57″ bise, 4° 10′ 38″ levant | ||||
Hôtior | Min. 302 m Max. 459 m | ||||
Supèrficie | 11,6 km2 | ||||
Tipo | Cumena campagnârda | ||||
Sôl d’atraccion | Rouana (cumena de la corona) | ||||
Èlèccions | |||||
Dèpartamentâles | Canton de Charluè | ||||
Lègislatives | 6éma circonscripcion | ||||
Localisacion | |||||
Geolocalisacion sus la mapa : Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Geolocalisacion sus la mapa : Lêre
Geolocalisacion sus la mapa : France
Geolocalisacion sus la mapa : France
| |||||
Lims | |||||
Seto Vouèbe | pradines-loire.fr | ||||
changiér ![]() |
Pradenes[N 1],[V 1] [pra.ˈdɛn][N 2] (Pradines [pʁa.din] en francês) est una cumena[V 2] francêse[V 3] et arpetana du Rouanês dedens le Biôjolês historico, que sè trôve dens le dèpartement[V 4] de Lêre[T 1] en règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes.
Los habitents du vilâjo[V 5] s’apèlont los Pradenouès [lo pra.də.ˈnwa] et les Pradenouèses [le pra.də.ˈnwaːz].
Geografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Le bôrg de la cumena sè trôve sus un torrâl[V 6] u bôrd drêt de Rins[T 2] u matin[V 7] du Rouanês.
Toponimia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Le nom de la cumena vint du latin *PĂRĬĔTĬNĀS (« vielys murs[V 8] dèlâbrâs, ruines »).
Pendent le Moyen Âjo, le nom arpetan d’origina — Pardenes [par.ˈdɛn] — sè change per mètatèsa de la lètra « r », que côse arriér-més le changement de sa significacion (« petèts[V 9] prâts, pâquiérs »)[N 3].
Cultura locâla et patrimouèno[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Endrêts et monuments[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- l’abayie Sant-Pierro[T 3] qu’ocupe depués[V 10] 1803 le viely châtél de Pradenes, bâti a la fin du XVIIémo siècllo ;
- l’égllése Sant-Pierro-et-Sant-Gllôdo[T 4] du XIXémo siècllo.
Vêre étot[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Bibliografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Liems de dehôr[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Notes et rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
Notes[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- S’apelêt avèrti Pardenes [par.ˈdɛn], que prononçant arriér-més [par.ˈdiːn] (Pardénes en grafia sarrên) d’aprés los patouesants.
- Prononçont étot [pra.ˈdiːn] (Pradénes en grafia sarrên) d’aprés los patouesants.
- Pardines en 1293 et u XIVémo siècllo.
Pradines en 1399, devant 1412 et u XVIIIémo siècllo.
Noms d’endrêt[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- Prononciê [lɒːr] (la Loire en francês).
- Prononciê [rã] (le Rhins en francês).
- Prononciê [a.ba.ˈji sã pjaːr] (l’abbaye Saint-Pierre en francês).
- Prononciê [e.ˈɡliːz sã ˈpjaːr e sã ɡloːd] (l’église Saint-Pierre-et-Saint-Claude en francês), qu’ècrisont arriér-més « l’églése Sant-Pierro-et-Sant-Glôdo » en grafia sarrên.
Vocabulèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
— Enfocajon et somèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- Varianta rouanârda [jɛ̃] de « lims » mpl.
- Varianta rouanârda [di.ˈjo] (déhôr en grafia sarrên) de « defôr » m.
- Varianta rouanârda [sa.ˈrɛ̃] de « sarrâye » a f.
— Tèxto[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- « avèrti » [a.var.ˈti] adv est le muet rouanârd por « los ôtros côps » loc adv.
Varianta rouanârda [mwø] de « mot » m. - Varianta rouanârda [tjœ.ˈmɛːn] de « comena » f.
- Varianta rouanârda [frã.ˈseːz] de « francêsa » a f.
- Varianta rouanârda [de.par.tə.ˈmɛ̃] de « dèpartament » m.
- Varianta rouanârda [vi.ˈlaːdz] de « velâjo » m.
- « torrâl » [tø.ˈrɒ] (tœrrâl en grafia sarrên) m est le muet rouanârd por « molâr » m ou « suc » m.
- « matin » [ma.ˈtã] m est le muet rouanârd por « levant » m.
- « murs » [my] mpl est le muet rouanârd por « muralyes » fpl.
- Varianta rouanârda [pte] de « petiôts » a mpl.
- « depués » [di.ˈpø] (dépués en grafia sarrên) prèp est le muet rouanârd por « dês » prèp.
Rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
— Principâles[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- Prononciacion en arpetan rouanârd du pouent « 21. Cotôro » de l’ALLy retranscrita d’aprés la nôrma AFE.
- (fr)(frp) Louis Mèrciér, Les Contes de Jean-Pierre. Édition bilingue (francoprovençal-français), Liyon, LivresEMCC, 2011, vol. 1, pp. 71 [→ Pradène] et 81.
- (fr)(frp) Louis Mèrciér, Les Contes de Jean-Pierre. Édition bilingue (francoprovençal-français), Liyon, LivresEMCC, 2011, vol. 2, pp. 23 [→ vé le Pont de Rhan ; dins los pros de Rhan] et 39 [→ é pont de Rhans].
- (fr) Grande encyclopédie du Forez et des communes de la Loire. Roanne et son Arrondissement, Le Cotiô, Horvath, 1984, pp. 493-494.
— Toponimiques[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]
- (fr) Jian-Èdmê Duforn, Dictionnaire topographique du Forez et des paroisses du Lyonnais et du Beaujolais formant le département de la Loire, Mâcon, Protat, 1946, col. 760.
- (fr) Èrnèst Nègro, Toponymie générale de la France. Étymologie de 35.000 noms de lieux. Volume Ier. Formations préceltiques, celtiques, romanes, Geneva, Droz, 1990, p. 309, nô 5177 (liére en legne).
- (fr) Èrnèst Nègro, Toponymie générale de la France. Étymologie de 35.000 noms de lieux. Volume II. Formations non-romanes ; formations dialectales, Geneva, Droz, 1991, p. 1315, nô 24485.
- (fr) Ana-Marie Vôrpâs, Gllôdo Michiél, Noms de lieux de la Loire et du Rhône. Introduction à la toponymie, Paris, Bonneton, 1997, pp. 103 et 158.
— Suplèmentères[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]