Montagnié

De Vouiquipèdia, l’enciclopèdia abada.

Montagniô

Çt’articllo est ècrit en arpetan rouanârd / ORB lârge. Le blâson de la vila de Rouana


Dêt pas étre mâl-prês por Montagni.
Pâge d’éde sus l’homonimia Por los articllos homonimos, vêde Montagniô.
Montagnié
[mɔ̃.ta.ˈɲi]

Montagnié
Vua du vilâjo de Montagnié en
novembro 2017.
Blâson de Montagnié
Blâson

Gentilyiço Montagnârd, Montagnârdaen arpetan

Montagnard, Montagnardeen francês

Noms arpetans
En viely arpetan Montagneu
Ôtro nom arpetan historico Montagniô

[mɔ̃.ta.ˈɲø]

Montagniœen ORB sarrên
Noms ètrangiérs
Nom latin (racena) Montānĭăcum
Nom francês Montagny [mɔ̃.ta.ɲi]
Administracion
Règion
culturâla
Drapél de l’Arpetania Arpetania
Règion
historica
Rouanês(dens le
Biôjolês historico)
Payis Drapél de la France France
Règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Dèpartament Lêre
Arrondissement Rouana
Entèrcomunalitât Rouanês Agllomèracion
Sendeco
Mandat
Marcél Pelyon
2020-2026
Code postâl 42840
Code comena 42145
Dèmografia
Populacion
municipâla
1 100 hab. (2020 en ôgmentacion de 2,71 % per rapôrt a 2015)
Densitât 43 hab./km2
Geografia
Coordonâs 46° 02′ 01″ bise, 4° 14′ 12″ levant
Hôtior Min. 316 m
Max. 542 m
Supèrficie 25,57 km2
Tipo Cumena campagnârda
Sôl d’atraccion Rouana
(cumena de la corona)
Èlèccions
Dèpartamentâles Canton de Charluè
Lègislatives 6éma circonscripcion
Localisacion
Geolocalisacion sus la mapa : Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Vêde dessus la mapa administrativa de Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Montagnié
Geolocalisacion sus la mapa : Lêre
Vêde dessus la mapa topografica de Lêre
Montagnié
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa administrativa de France
Montagnié
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa topografica de France
Montagnié
Lims
Seto Vouèbe montagny.fr

Montagnié[N 1] [mɔ̃.ta.ˈɲi][N 2] (Montagny [mɔ̃.ta.ɲi] en francês) est una cumena[V 1] francêse[V 2] et arpetana du Rouanês dedens le Biôjolês historico, que sè trôve dens le dèpartement[V 3] de Lêre[T 1] en règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes.

Los habitents du vilâjo[V 4] s’apèlont los Montagnârds [lo mɔ̃.ta.ˈɲɒːʀ] et les Montagnârdes [le mɔ̃.ta.ˈɲɒːʀd][N 3],[V 5].

Geografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Le bôrg de la cumena sè trôve sus un torrâl[V 6] u bôrd drêt de Rôdon[T 2] d’a-coute[V 7] los monts du Hiôt-Biôjolês u matin[V 8] du Rouanês.

Toponimia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Le nom de la cumena vint du latin *MONTĀNĬĂCUM (« domêno a *Montānĭus »)[N 4],[1].

Cultura locâla et patrimouèno[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Endrêts et monuments[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Hèraldica[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Le blâson de Montagnié.

Vêre étot[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Wikimedia Commons propôse de documents multimèdiâ libros sus Montagnié.

Bibliografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Liems de dehôr[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes et rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Des côps, s’apelêt Montagniô [mɔ̃.ta.ˈɲø] en ôtros patouès arpetans, qu’ècrisont arriér-més « Montagniœ » en grafia sarrên.
  2. Le [r] roulâ at étâ remplaciê per le [ʀ] râcllo dens la prononciacion locâla de l’arpetan.
  3. La prononciacion tradicionâla étêt avèrti [lo mɔ̃.ta.ˈɲɒːr] et [le mɔ̃.ta.ˈɲɒːrd].
  4. Montaniaco en 937 et 968.
    Montagneu vers 1260.
    Montaigniaci u XIVémo siècllo.
    Montagniaci devant 1412 et 1513.
    Montagny en 1619, 1640, 1659, 1697, 1721, 1752 et u XVIIIémo siècllo.
    Montaigny en 1650.
    Montagni en 1780.

Noms d’endrêt[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononciê [lɒːʀ] (la Loire en francês).
  2. Prononciê [ʀo.ˈdɔ̃] (le Rhodon en francês).
  3. Prononciê [tsɒː.ˈte də la pʀɒː] (le château de Lapra en francês).
  4. Prononciê [e.ˈɡliːz sã syʀ.ˈpi] (l’église Saint-Sulpice en francês), qu’ècrisont étot « l’églése Sant-Surpis » en grafia sarrên.
  5. Prononciê [ʀo.ˈzɛːʀ fʀã.ˈsaː d‿ɔ.ˈʀjo] (la roseraie François Dorieux en francês).

Vocabulèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

— Enfocajon et somèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Varianta rouanârda [vy] de « viua » f.
  2. Varianta rouanârda [jẽ] de « lims » mpl.
  3. Varianta rouanârda [di.ˈjo] (déhôr en grafia sarrên) de « defôr » m.
  4. Varianta rouanârda [sa.ˈʀẽ] de « sarrâye » a f.

— Tèxto[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Varianta rouanârda [cœ.ˈmɛːn] de « comena » f.
  2. Varianta rouanârda [fʀã.ˈseːz] de « francêsa » a f.
  3. Varianta rouanârda [de.paʀ.tə.ˈmẽ] de « dèpartament » m.
  4. Varianta rouanârda [vi.ˈlaːdz] de « velâjo » m.
  5. « avèrti » [a.vaʀ.ˈti] adv est le muet rouanârd por « los ôtros côps » loc adv.
    Varianta rouanârda [mwø] de « mot » m.
  6. « torrâl » [tø.ˈʀɒ] (tœrrâl en grafia sarrên) m est le muet rouanârd por « molâr » m ou « suc » m.
  7. « d’a-coute » [d‿a.ˈkoːt] loc prèp est le parlement rouanârd por « de-couta », « a coutâ de » ou « prés de » loc prèp.
    Varianta rouanârda [paʀ.lə.ˈmẽ] de « parlament » m.
  8. « matin » [ma.ˈtã] m est le muet rouanârd por « levant » m.

Rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

— Principâles[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononciacion en arpetan rouanârd du pouent « 21. Cotôro » de l’ALLy retranscrita d’aprés la nôrma AFE.
  2. (fr)(frp) Louis Mèrciér, Les Contes de Jean-Pierre. Édition bilingue (francoprovençal-français), Liyon, LivresEMCC, 2011, vol. 1 et 2.
  3. (fr) Grande encyclopédie du Forez et des communes de la Loire. Roanne et son Arrondissement, Le Cotiô, Horvath, 1984, pp. 236-237.

— Toponimiques[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. (fr) Jian-Èdmê Duforn, Dictionnaire topographique du Forez et des paroisses du Lyonnais et du Beaujolais formant le département de la Loire, Mâcon, Protat, 1946, col. 479 et 586-587 (liére en legne).
  2. (fr) Èrnèst Nègro, Toponymie générale de la France. Étymologie de 35.000 noms de lieux. Volume Ier. Formations préceltiques, celtiques, romanes, Geneva, Droz, 1990, p. 572, nô 9325 (liére en legne).
  3. (fr) Ana-Marie Vôrpâs, Gllôdo Michiél, Noms de lieux de la Loire et du Rhône. Introduction à la toponymie, Paris, Bonneton, 1997, pp. 8, 43 et 90-91.

— Suplèmentères[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. (fr) Guita Gonona, Documents linguistiques de la France (Série francoprovençale). Documents linguistiques du Forez (1260-1498), Paris, CNRS, 1974, pp. 96 et 98 [→ Montagneu].