Pèrrués

De Vouiquipèdia, l’enciclopèdia abada.
Çt’articllo est ècrit en arpetan rouanârd / ORB lârge. Le blâson de la vila de Rouana


Pèrrués
[pa.ˈʀø], [pa.ˈʀɥe]
[pa.ˈrø], [pa.ˈrɥe]

Pèrrués
L’égllése Sant-Buenèt de Pèrrués.
Blâson de Pèrrués
Blâson

Gentilyiço Pèrriodin, Pèrriodinaen arpetan

Pariodin, Pariodineen francês

Noms arpetans
En viely arpetan Perrues
Noms ètrangiérs
Nom latin (racena) Pĕtrōsĭus
Nom francês Perreux [pe.ʁø]
Administracion
Règion
culturâla
Drapél de l’Arpetania Arpetania
Règion
historica
Rouanês(dens le
Biôjolês historico)
Payis Drapél de la France France
Règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Dèpartament Lêre
Arrondissement Rouana
Entèrcomunalitât Rouanês Agllomèracion
Sendeco
Mandat
Jian-Ivo Bouère
2020-2026
Code postâl 42120
Code comena 42170
Dèmografia
Populacion
municipâla
2 106 hab. (2020 en diminucion de 1,63 % per rapôrt a 2015)
Densitât 51 hab./km2
Geografia
Coordonâs 46° 02′ 20″ bise, 4° 07′ 23″ levant
Hôtior Min. 255 m
Max. 436 m
Supèrficie 41,35 km2
Tipo Cumena campagnârda
Sôl d’atraccion Rouana
(cumena de la corona)
Èlèccions
Dèpartamentâles Canton du Cotiô
Lègislatives 6éma circonscripcion
Localisacion
Geolocalisacion sus la mapa : Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Vêde dessus la mapa administrativa de Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Pèrrués
Geolocalisacion sus la mapa : Lêre
Vêde dessus la mapa topografica de Lêre
Pèrrués
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa administrativa de France
Pèrrués
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa topografica de France
Pèrrués
Lims
Seto Vouèbe perreux.fr

Pèrrués [pa.ˈʀø][N 1],[V 1] (Perreux [pe.ʁø] en francês) est una cumena[V 2] francêse[V 3] et arpetana du Rouanês dedens le Biôjolês historico, que sè trôve dens le dèpartement[V 4] de Lêre[T 1] en règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes.

Los habitents du vilâjo[V 5] s’apèlont los Pèrriodins [lo pa.ʀjɔ.ˈdã] et les Pèrriodines [le pa.ʀjɔ.ˈdiːn][N 2].

Geografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Le bôrg de la cumena sè trôve sus un torrâl[V 6] entre-mié le bôrd drêt de Rôdon[T 2] et Trambosan[T 3] u cuer[V 7] du Rouanês.

Toponimia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Le nom de la cumena vint bentout[V 8] du latin populèro *PĔTRŌSĬUS (« (tèrren, endrêt) piérralyox[V 9] »)[N 3],[1].

Cultura locâla et patrimouèno[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Endrêts et monuments[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Hèraldica[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Le blâson de Pèrrués.

Vêre étot[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Wikimedia Commons propôse de documents multimèdiâ libros sus Pèrrués.

Bibliografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Liems de dehôr[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes et rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononçont arriér-més [pa.ˈʀɥe] d’aprés los patouesants.
    La prononciacion tradicionâla étêt avèrti [pa.ˈrø] et [pa.ˈrɥe].
    Le [r] roulâ at étâ remplaciê per le [ʀ] râcllo dens la prononciacion locâla de l’arpetan.
  2. La prononciacion tradicionâla étêt avèrti [lo pa.rjɔ.ˈdã] et [le pa.rjɔ.ˈdiːn].
  3. Perrux en 1202.
    Perros en 1219.
    Perrues en 1231, vers 1260, en 1296 et u XIVémo siècllo.
    Perrueis en 1277.
    Perroers en 1286.
    Parrues en 1306.
    Perruez en 1376.
    Perues u XIVémo siècllo.
    Perruex en 1400-1409.
    Perreux en 1721 et u XVIIIémo siècllo.

Noms d’endrêt[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononciê [lɒːʀ] (la Loire en francês).
  2. Prononciê [ʀo.ˈdɔ̃] (le Rhodon en francês).
  3. Prononciê [tʀã.bɔ.ˈzã] (le Trambouzan en francês).
  4. Prononciê [tsa.ˈpɛl sã və.ˈʀã] (la chapelle Saint-Véran en francês).
  5. Prononciê [e.ˈɡliːz sã bwø.ˈnə] (l’église Saint-Bonnet en francês), qu’ècrisont étot « l’églése Sant-Buenet » en grafia sarrên.

Vocabulèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

— Enfocajon et somèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Varianta rouanârda [jẽ] de « lims » mpl.
  2. Varianta rouanârda [di.ˈjo] (déhôr en grafia sarrên) de « defôr » m.
  3. Varianta rouanârda [sa.ˈʀẽ] de « sarrâye » a f.

— Tèxto[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. « avèrti » [a.vaʀ.ˈti] adv est le muet rouanârd por « los ôtros côps » loc adv.
    Varianta rouanârda [mwø] de « mot » m.
  2. Varianta rouanârda [cœ.ˈmɛːn] de « comena » f.
  3. Varianta rouanârda [fʀã.ˈseːz] de « francêsa » a f.
  4. Varianta rouanârda [de.paʀ.tə.ˈmẽ] de « dèpartament » m.
  5. Varianta rouanârda [vi.ˈlaːdz] de « velâjo » m.
  6. « torrâl » [tø.ˈʀɒ] (tœrrâl en grafia sarrên) m est le muet rouanârd por « molâr » m ou « suc » m.
  7. Varianta rouanârda [cœʀ] de « côr » m.
  8. « bentout » [bɛ.ˈto] (bèntout en grafia sarrên) adv est le muet rouanârd por « pôt-étre » adv.
  9. Varianta rouanârda [pja.ʀa.ˈju] de « piérrox » ou « piérralox » a m.
  10. Varianta rouanârda [sã bwø.ˈnə] (Sant-Buenet en grafia sarrên) de « Sant-Bônèt » m.

Rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

— Principâles[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononciacion en arpetan rouanârd du pouent « 21. Cotôro » de l’ALLy retranscrita d’aprés la nôrma AFE.
  2. (fr)(frp) Louis Mèrciér, Les Contes de Jean-Pierre. Édition bilingue (francoprovençal-français), Liyon, LivresEMCC, 2011, vol. 1, p. 79 [→ Parreux].
  3. (fr)(frp) Louis Mèrciér, Les Contes de Jean-Pierre. Édition bilingue (francoprovençal-français), Liyon, LivresEMCC, 2011, vol. 2, pp. 19 [→ Parriodins], 21 et 27.
  4. (fr) Grande encyclopédie du Forez et des communes de la Loire. Roanne et son Arrondissement, Le Cotiô, Horvath, 1984, pp. 242-244.

— Toponimiques[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. (fr) Jian-Èdmê Duforn, Dictionnaire topographique du Forez et des paroisses du Lyonnais et du Beaujolais formant le département de la Loire, Mâcon, Protat, 1946, col. 689-690 (liére en legne).
  2. (fr) Èrnèst Nègro, Toponymie générale de la France. Étymologie de 35.000 noms de lieux. Volume II. Formations non-romanes ; formations dialectales, Geneva, Droz, 1991, p. 1288, nô 23935.
  3. (fr) Ana-Marie Vôrpâs, Gllôdo Michiél, Noms de lieux de la Loire et du Rhône. Introduction à la toponymie, Paris, Bonneton, 1997, p. 104.

— Suplèmentères[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. (fr) Guita Gonona, Documents linguistiques de la France (Série francoprovençale). Documents linguistiques du Forez (1260-1498), Paris, CNRS, 1974, p. 108 [→ Perrues].