Sant-Gèrman-la-Montagne

De Vouiquipèdia, l’enciclopèdia abada.
(Redirigiê dês Saint-Germain-la-Montagne)
Çt’articllo est ècrit en arpetan biôjolês / ORB lârge. Lo blâson du Biôjolês


Pâge d’éde sus l’homonimia Por los articllos homonimos, vêde Sant-Gèrman et La Montagne.
Sant-Gèrman
[sã dzaʀ.ˈmã]
[sã dzar.ˈmã]

Sant-Gèrman-la-Montagne
La mênson comuna de Sant-Gèrman.

Gentilyiço Sant-Gèrmoniôd, Sant-Gèrmoniôdaen arpetan

gins de nomen francês

Noms arpetans
Fôrma longe
en ORB lârge
Sant-Gèrman-la-Montagne

[sã dzaʀ.ˈmã la mɔ̃.ˈtaːɲ]
[sã dzar.ˈmã la mɔ̃.ˈtaːɲ],

[sã dzaʀ.ˈmã la mɔ̃.ˈtaː.ɲɪ]
[sã dzar.ˈmã la mɔ̃.ˈtaː.ɲɪ]
Noms ètrangiérs
Nom latin (racena) Sānctus Germānus dē Montĕ
Nom francês Saint-Germain-la-Montagne

[sɛ̃ ʒɛʁ.mɛ̃ la mɔ̃.taɲ]
Administracion
Règion
culturâla
Drapél de l’Arpetania Arpetania
Règion
historica
Rouanês(dens los Biôjolês
et Mâconês historicos)
Payis Drapél de la France France
Règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Dèpartament Lênre
Arrondissement Rouana
Entèrcomunalitât Charluè-Bèrmont Comunôtât
Sendeco
Mandat
Ivo Crosèt
2020-2026
Code postâl 42670
Code comena 42229
Dèmografia
Populacion
municipâla
225 hab. (2020 en diminucion de 7,79 % per rapôrt a 2015)
Densitât 18 hab./km2
Geografia
Coordonâs 46° 12′ 12″ bise, 4° 22′ 43″ levant
Hôtior Min. 434 m
Max. 721 m
Supèrficie 12,54 km2
Tipo Comuna campagnârda
Sôl d’atraccion Chôfalyes
(comuna de la corona)
Èlèccions
Dèpartamentâles Canton de Charluè
Lègislatives 6éma circonscripcion
Localisacion
Geolocalisacion sus la mapa : Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Vêde dessus la mapa administrativa de Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Sant-Gèrman
Geolocalisacion sus la mapa : Lêre
Vêde dessus la mapa topografica de Lêre
Sant-Gèrman
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa administrativa de France
Sant-Gèrman
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa topografica de France
Sant-Gèrman
Lims
Seto Vouèbe mairiesaintgermainlamontagne.fr

Sant-Gèrman-la-Montagne [sã dzaʀ.ˈmã la mɔ̃.ˈtaːɲ][N 1],[V 1] (Saint-Germain-la-Montagne [sɛ̃ ʒɛʁ.mɛ̃ la mɔ̃.taɲ] en francês) ou ben de cotuma[V 2] Sant-Gèrman [sã dzaʀ.ˈmã][N 2] est unna[V 3] comuna[V 4] francêse[V 5] et arpetanna[V 6] du Rouanês dedens[V 7] los Biôjolês et Mâconês historicos, que sè trôve dens[V 8] le dèpartement[V 9] de Lênre[T 1] en[V 10] règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes.

Los habitents[V 11] du velâjo s’apèlont los Sant-Gèrmoniôds [lo sã dzaʀ.mɔ.ˈnjo] et les Sant-Gèrmoniôdes [le sã dzaʀ.mɔ.ˈnjoːd][N 3].

Geografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Le buerg[V 12] de la comuna sè trôve sus la crèta entre-mié[V 13] doux torrâls[V 14] qu’est lé-amont[V 15] la reva[V 16] gôche de la reviére de Mussié[T 2] dens los monts du Hiôt-Biôjolês a la bise du Rouanês.

Toponimia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Le nom de la comuna est composâ du latin SĀNCTUS GERMĀNUS (« sant Gèrman ») et du bâs latin *MONTĀNĔA que vint du latin MŌNS (« montagne, mont ») u singuliér avouéc l’articllo dèfeni[N 4],[V 17].

Cultura locâla et patrimouèno[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Endrents et monuments[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  • l’égllése Sant-Gèrman[T 3], rebâtia en 1846.

Vêr étot[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Wikimedia Commons propôse de documents multimèdiâ libros sus Sant-Gèrman.

Bibliografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Liems de dehôr[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes et rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononçont arriér-més [sã dzaʀ.ˈmã la mɔ̃.ˈtaː.ɲɪ] d’aprés los patouesants.
    La prononciacion tradicionâla étêt avèrti [sã dzar.ˈmã la mɔ̃.ˈtaːɲ] et [sã dzar.ˈmã la mɔ̃.ˈtaː.ɲɪ].
    Le [r] roulâ at étâ remplacien per le [ʀ] râcllo dens la prononciacion locâla de l’arpetan.
  2. La prononciacion tradicionâla étêt avèrti [sã dzar.ˈmã].
  3. La prononciacion tradicionâla étêt avèrti [lo sã dzar.mɔ.ˈnjo] et [le sã dzar.mɔ.ˈnjoːd].
  4. Sanctus Germanus de Monte u XIVémo siècllo.
    Sancti Germani de Monte devant 1412.
    Saint-Germain-la-Montagne en 1785.
    Germain-la-Montagne sus l’an II de la Rèvolucion.

Noms d’endrent[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononciê [lɒ̃ːʀ] (la Loire en francês).
  2. Prononciê [ʀviːʀ də mø.ˈsi] (le Mussy en francês).
  3. Prononciê [e.ˈɡliːz sã dzaʀ.ˈmã] (l’église Saint-Germain en francês), qu’ècrisont arriér-més « l’églése Sant-Gèrman » en grafia sarrên.

Vocabulèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

— Enfocajon et somèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Varianta biôjolêse [mɒ̃ː.ˈzɒ̃ kø.ˈmyːn] (mênson cœmuna en grafia sarrên) de « mêson comena » loc nom f.
  2. Varianta biôjolêse [sa.ˈʀɒ̃] de « sarrâye » a f.
  3. Varianta biôjolêse [ɛ.ˈdʀə̃] (èndrents en grafia sarrên) de « endrêts » mpl.
  4. Varianta biôjolêse [vɒ] de « vêre » v tr.
  5. Varianta biôjolêse [jã] de « lims » mpl.
  6. Varianta biôjolêse [di.ˈjo] (déhôr en grafia sarrên) de « defôr » m.
  7. Varianta biôjolêse [ʀe.fə.ˈʀɛs] (rèferènces en grafia sarrên) de « rèferences » fpl.
  8. Varianta biôjolêse [nɒ̃ d‿ɛ.ˈdʀə̃] (noms d’èndrent en grafia sarrên) de « noms d’endrêt » loc nom mpl.

— Tèxto[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. « avèrti » [a.vaʀ.ˈti] adv est le muet biôjolês por « los ôtros côps » loc adv.
    Varianta biôjolêse [mwø] de « mot » m.
  2. Varianta biôjolêse [ko.ˈtœːm] f de « cotema » f, « môda » f ou ben « usâjo » m.
  3. Varianta biôjolêse [ə̃n] de « na » art endèf f.
  4. Varianta biôjolêse [kø.ˈmyːn] (cœmuna en grafia sarrên) de « comena » f.
  5. Varianta biôjolêse [fʀã.ˈseːz] de « francêsa » a f.
  6. Varianta biôjolêse [aʀ.pə.ˈtãn] de « arpetana » a f.
  7. Varianta biôjolêse [də.ˈdɛ] (dedèns en grafia sarrên) de « dedens » prèp.
  8. Varianta biôjolêse [dɛ] (dèns en grafia sarrên) de « dens » prèp.
  9. Varianta biôjolêse [de.paʀ.tə.ˈmɛ] (dèpartemènt en grafia sarrên) de « dèpartament » m.
  10. Varianta biôjolêse [ɛ] (èn en grafia sarrên) de « en » prèp.
  11. Varianta biôjolêse [a.bi.ˈtɛ] (habitènts en grafia sarrên) de « habitents » mpl.
  12. Varianta biôjolêse [bwø] de « bôrg » m.
  13. Varianta biôjolêse [ˌɛ.tʀə.ˈmi] (èntre-mié en grafia sarrên) de « entre-mié » prèp.
  14. « torrâls » [tø.ˈʀɔ] (tœrrâls en grafia sarrên) mpl est le muet biôjolês por « molârs » mpl ou ben « sucs » mpl.
  15. Varianta biôjolêse [l‿ɔ.ˈmu] de « d’amont » loc adv.
  16. Varianta biôjolêse [ʀəv] de « riva » f.
  17. Varianta biôjolêse [dvɛ] (devànt en grafia sarrên) de « devant » prèp.

Rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

— Principâles[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Prononciacion en arpetan biôjolês de Bèlaroche retranscrita d’aprés la nôrma AFE.
  2. (fr) Gusto a Combi, Dictionnaire du patois de Belleroche (Loire), Dijon, 1994, p. 404 [→ San Dzarman].
  3. (fr) Domenico Stich, Francoprovençal. Proposition d’une orthographe supra-dialectale standardisée [PDF], Tèsa de doctorat, Univèrsitât Paris-Sorbona, 2001, p. 502.
  4. (fr) Domenico Stich, Dictionnaire francoprovençal-français et français-francoprovençal, Tonon, Le Carré, 2003, pp. 174 et 406.
  5. (fr) Grande encyclopédie du Forez et des communes de la Loire. Roanne et son Arrondissement, Le Cotiô, Horvath, 1984, p. 69.

— Toponimiques[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. (fr) Jian-Èdmê Duforn, Dictionnaire topographique du Forez et des paroisses du Lyonnais et du Beaujolais formant le département de la Loire, Mâcon, Protat, 1946, col. 875.
  2. (fr) Ana-Marie Vôrpâs, Gllôdo Michiél, Noms de lieux de la Loire et du Rhône. Introduction à la toponymie, Paris, Bonneton, 1997, p. 201.
  3. (fr) Èrnèst Nègro, Toponymie générale de la France. Étymologie de 35.000 noms de lieux. Volume III. Formations dialectales (suite) et françaises. Errata et addenda aux trois volumes, Geneva, Droz, 1998, p. 1596, nô 28169.

— Suplèmentères[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]