Milo Chanôs

De Vouiquipèdia, l’enciclopèdia abada.

Émile Chanoux

Cél-t[V 1] articllo ’l est[V 2] ècrit en arpitan[V 3] vâldoten / ORB lârge. Lo blâson de la Vâl d’Aoûta


Pâge d’éde sus l’homonimia Por los articllos homonimos, vêde Chanôs.
Vuya[V 4] de Rouveno, velâjo natâl de Milo Chanôs.

Milo Chanôs [ˈmiː.le tsa.ˈnu] (Émile Chanoux [e.mil ʃa.nu] en francês), nèssu lo a Rouveno et môrt lo en Vela, ’l est un homo poleteco[V 5] vâldoten de la premiére mêtiêt du XXémo siècllo, et un[V 6] des principâls protagonistos de l’ôtonomia vâldotêna.

’L ére membro de la Liga vâldotêna, de la Jouvena Vâl d’Aoûta[V 7] et du Comitât de libèracion nacionâla.

Lo 18 de mê 1944, ’l est môrt pèrsècutâ per la meletia[V 8] fascista ; ’l est cognu come[V 9] « mârtiro de l’ôtonomia de la Vâl d’Aoûta ».

Ôvres[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  • (it) « Delle minoranze etniche nel diritto internazionale », Vela.
  • (it) « Federalismo e autonomie », Vela, Typographie valdôtaine, 1960.
  • (fr) « Écrits », Vela, Institut historique de la résistance en Vallée d’Aoste, 1994.

Monuments[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Galerie de fotôs[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes et rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Noms d’endrêt[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Vocabulèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Varianta vâldotêna devant una voyèla [si.t‿] de « cél » [si] a dèm m.
  2. Varianta vâldotêna [l‿e] de « est » 3éma pèrs du sing du pres de l’endic du v « étre », qu’emplèye lo pronom sujèt « ’l ».
  3. Varianta vâldotêna [ar.pi.ˈtã] de « arpetan » m.
  4. Varianta vâldotêna [ˈvyː.ja] de « viua » f.
  5. Varianta vâldotêna [pɔ.lə.ˈtø.ko] de « politico » a m.
  6. Varianta vâldotêna [ø̃] de « yon » pron endèf m.
  7. Varianta vâldotêna [dzo.ˈve.na] de « jouena » a f.
  8. Varianta vâldotêna [mə.ˈlø.tsa] de « milice » f.
  9. Varianta vâldotêna [ˈkɔ.me] de « coment » prèp.

Rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. (fr) Mitschka Anja, « Le paysage linguistique de la place Émile Chanoux à Aoste. Miroir du plurilinguisme valdôtain ? [français, italien, anglais, allemand, latin, espagnol, polonais, patois, francoprovençal] », dedens Nouvelles du Centre d’études francoprovençales René Willien, vol. 72, 2015.