Aller au contenu

Franz Kafka

De Vouiquipèdia, l’enciclopèdia abada.
Quél[V 1] articllo est ècrit en arpitan[V 2] forésien / ORB lârge. L’armoueria de los comtos de Forês


Pâge d’éde sus l’homonimia Por los articllos homonimos, vêde Kafka.
Franz Kafka
[ˌfʁants ˈkaf.ka]
Dèscripcion de cel’émâge, tot pariér comentâye ce-aprés

Franz Kafka en 1923.

Nèssence 3 de julyèt 1883
Prague, Bouèma (Ôtriche-Hongries)
Môrt 3 de jouin 1924
Kierling, Bâssa-Ôtriche (Ôtriche)
Activitât principâla

Ôtor

Lengoua d’ècritura
Mouvament
Genros artisticos
Adjèctifs dèrivâs
« kafkayen »

Ôvres principâles

Signatura de Franz Kafka

Franz Kafka[N 1] [ˌfʁants ˈkaf.ka] (en alemand) Acutar est un ècriven ôstro-hongrouès bouèmien de lengoua alemanda et de religion jiua, vegnu u mondo lo a Prague et môrt lo a Kierling. Il est yon de los ècrivens majors du XXémo siècllo[1].

Mèclle lo rèalismo et lo fantastico dedens son ôvra. Ses ôvres ant étâ entèrprètâs coma[V 3] èxplorent l’aliènacion, la fôta d’èsperance et l’absurditât, de mémo que lo tèmo de la rèsponsabilitât de l’endividu.

Surtot cognessu por sos romans Lo Procès (Der Prozeß), Les Amèriques (Amerika) et Lo Châtél (Das Schloß), pués por les novèles La Mètamorfôsa (Die Verwandlung) et La Colonie pènitencièra (In der Strafkolonie), Franz Kafka lèsse portant un’ôvra ples vâsta, caractèrisâ per un’atmosféra de chôche-vielye, du diâblo, que la burôcracia et la sociètât empèrsonèla ant tojorn més de prêsa dessus l’endividu. Hendrik Marsman dècrit quel’atmosféra[V 4] coma una « objèctivitât franc bizârra[2] ».

Portâ[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Lo stilo et lo simbolismo de Kafka ant dètiendu sus la litèratura de son temps, notament dens los registros de la novèla et de la piéce de téâtro radiofonico, l’adjèctif alemand kafkaesk, traduit per « kafkayen » en arpitan, vegnent mémo una rèference[3], qu’at entègrâ lo vocabulèro de prod de lengoues eropèènes.

Notes et rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Kafka est l’ortografia alemanda du mot tchèco kavka que vôt dére « grâlye ».

Vocabulèro[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Varianta forésièna [ko] ou [ke] (devant na voyèla [kə.l‿]) de « cél » a dèm m.
  2. Varianta forésièna [ar.pi.ˈtã] de « arpetan » m.
  3. Varianta forésièna [ˈku.ma] ou ben [ˈkɔ.ma] de « coment » ou « ’ment » prèp.
  4. Varianta forésièna [kə.l‿] devant una voyèla de « cela » pron dèm f.

Rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

— Principâles[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

— Suplèmentères[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. (fr) Corinna Gepner, téta de lévro de La Métamorphose a les èdicions Bréal (col. « Connaissance d’une œuvre »), parèssu en 2004.
  2. (nl) Hendrik Marsman, Critisch proza, Amstèrdame, Querido, (en legne), p. 534.
  3. (de) H. Glaser, J. Lehmann, A. Lubos, Wege der deutschen Literatur : Eine geschichtliche Darstellung, Ullstein Buch, , 493 p. (ISBN 978-3-548-35061-5), Die Moderne, p. 418.