Juraments d'Estrâborg

De Vouiquipèdia, l’enciclopèdia abada.

Los juraments d'Estrâborg, encora nonnâs sariments d'Estrâborg, sont un texto écrit en latin, en lengoua germanica anciana (francico) et en lengoua romana rustica, il est à dére en ancian francês. Cel texto est la première trace écrita du francês, et de mêmo la première trace d'una lengoua romana s'extrayent du latin.

La dâta du texte est lo 14 de fevriér 842 a Estrâbôrg. La copia sè trôve a la Bibliotèca nacionâla de France.

Lo sariment prononciê per Loïs lo Germanico en lengoua romana[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Lo texto que nos veyens icé-desot est encora a pèna extrêt du latin vulguèro, cen est de l'ancian francês primitif :

  • Pro Deo amur et pro christian poblo et nostro commun salvament, d'ist di en avant, in quant Deus savir et podir me dunat, si salvarai eo cist meon fradre Karlo et in aiudha et in cadhuna cosa, si cum om per dreit son fradra salvar dift, in o quid il mi altresi fazet, et ab Ludher nul plaid nunquam prindrai, qui meon vol cist meon fradre Karle in damno sit.

Cen qui vôt dére en arpetan :

  • Por l'amor de Diô et por lo pôplo chrétian et noutron salut comun, a partir de cel jor, et tant que Diô savêr et possêr me done, jo sotindré cel mio frare Charlo, et en aida et en châ chousa, tot coment un homo dêt sotenir son frare per drêtura, dens la mesura qu'il fasse tot assé ; et je ne prendré jamés un parti por Lothèro qui, per ma fôta, serièt damajâblo a mon frare Charlo.

Les tropes de Charlo lo Pelâ juront :

  • Si Lodhuvigs sagrament, que son fradre Karlo iurat, conservat, et Karlus meos sendra de suo part non lostanit, si io returnar non l'int pois : ne io ne neuls, cui eo returnar int pois, in nulla aiudha contra Lodhuvig nun li iv er.
  • Sé Loïs observe lo sariment qu'il jure a son frare Charlo, et que Charlo, mon sègnor, de son coûtâ, ne lo mantint pas, et sé je ne poué l'en détornar, né jo né nion de celor que j'en porré détornar, nos ne li serens d'ôcuna aida contra Loïs.

Bibliografia[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  • G. de Poerck, Le manuscrit B.N. lat. 9768 et les Serments de Strasbourg, dedens: Vox Romanica, t. 15, 1956, p. 188-214.