La Lingua Arpitana (1976)

De Vouiquipèdia, l’enciclopèdia abada.
Cél articllo est ècrit en arpetan supradialèctâl / ORB lârge. Lo blâson panarpetan


La Lingua Arpitana
Émâge ilustrativa de l’articllo La Lingua Arpitana (1976)

Ôtor Josèf Harriet
Payis Drapél de l’Italie Italie
G·enre Lengouistica
Vèrsion originâla
Lengoua Étalien
Titro La Lingua Arpitana
Èditor Stabilimento Tipografico Ferrero
Luè de parucion Piemont Roman, Piemont

La Lingua Arpitana ’l est un lévro dessus la lengoua arpetana ècrit en étalien per Josèf Harriet et publiê en novembro 1976. Ceti lévro ’l est lo premiére ôvra que propose una koinè, una fôrma standârd de la lengoua arpetana por utilisacion dens l’ensembllo des Payis arpetans. L’ôtor s’engage por una standardisacion de l’arpetan u tôrn du parlement de Montjovèt (en Vâl d’Aoûta) avouéc una grafia originâla.

Contegnu[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

La koinè arpetana[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Por fâre la koinè por l'arpetan, l’ôtor at prês los parlars de la bassa valâye en Vâl d’Aoûta vers Montjovèt que, selon lo lengouisto Hans-Erich Keller, sont los més arch·ayicos du cârro lengouistico de la lengoua arpetana.

L’alfabèt arpetan[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

A la difèrence de Jean-Baptiste Cerlogne, que considèrâve solament los patouès vâldotens, la fin de Harriet éré d'unifiar los patouès arpetans.[1]

L’alfabèt arpetan qu’est proposâ per l’ôtor éré enspirâ per l’alfabèt basco por ben èmancipar l’identitât de la lengoua arpetana de l’étalien, du francês et de l’occitan.[2] D’ense, nos trovens des la simbola « X » por lo son [ʃ]. Cél chouèx du « X » por [ʃ] ègziste tot-parèly en catalan et en português.

Por lo son [k], Harriet at chouèsi de betar la lètra « K ». La grafia ’l est (semi-)fonetica est basâ dessus la koinè.

Notes et rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Notes[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

Rèferences[changiér | changiér lo tèxto sôrsa]

  1. Lecuyer, F. (2013). Langue arpitane : histoire d’une unification, La Vouèx des Alobrojos, 5 de mârs.
  2. Rèdaccion (2012). (Le patois dans sa forme écrite, Esprit Valdotain.